مرد میدان عمل ، پیر جوانان حرم
 سر وجان داده به راه سر وسامان حرم

تیر و شمشیر به فرمان تو میرقصیدند
گشته بودند مُسخٌر به سلیمان حرم

برق چشمان تو گیراست،چه در سر داری
با چه دردی شده ای در پی درمان حرم

رهبرت یکه و تنها شده فرمانده بیا
نکند سر بگذاری به بیابان حرم

آنقَدَر رفتی و برگشتی و حسرت خوردی
آنقَدَر شکوه نمودی تو به سلطان حرم

عاقبت مصحف آغشته به خون گردیدی
پاره های بدنت آیه ی قرآن حرم

کفتر جلد حرم بودی و دنیا میدید
بال و پرهای تو می‌سوخت به دامان حرم

کاسه ی صبر تو لبریز شد آرام بخواب
تا نبینی پس از این اشک یتیمان حرم

✍️ شعر: محمد فاضلی نژاد
همکار محترم بیمارستان قائم (عج)