بخش الکترو دیاگنوستیک جزو بخش های زیرمجموعه بخش نورولوژی می باشد. در اینم بخش اقدامات تشخیصی به شرح ذیل انجام می شود:

• نوار عصب و عضله ( EMG-NCV) که برای تشخیص بیماری های اعصاب محیطی و عضلات مورد استفاده است.
• تست تحریک مکرر (RNS) که برای تشخیص بیماری های محل اتصال عصب به عضله مورد استفاده قرار می گیرد.
• SFEMG که برای تشخیص سندرم های میاستنیک مورد استفاده قرار می گیرد.
• تست های الکترودیاگنوستیک برای تشخیص سیسم اتونومیک
• تست های پیشرفته الکترودیاگنوستیک که معمولا جنبه تحقیقاتی دارند. مثل EMG، MUNE، MUNIX
• Sudoscan که برای تشخیص نوروپاتی small fiber استفاده می شود.
• پتانسیل های فراخوانده بینایی، شنوایی و سوماتوسنسوری که برای تشخیص اختلالات هدایتی در مغز و نخاع و عصب چشم مورد استفاده قرار می گیرد.
• بررسی های اولتراسونوگرافیک اعصاب محیطی

نوار مغزی یا الکتروانسفالوگرافی جزء مهمی از بررسی های نورولوژیک را در حیطه بیماری های مغزواعصاب تشکیل می دهد. نوار مغزی از سال 1928 جزئی از بررسی های نورولوژیک بوده و به طور مداوم تکنیک های انجام آن و دستگاه های مورد استفاده تکامل یافته اند.

امروز از EEG برای تشخیص عمدتا بیماری های ایجاد کننده تشنج استفاده می شود. لیکن برای تشخیص برخی بیماری ها مثل آنسفالیت هرپس، بیماری ژاکوب کروتفیلر و SSPE و ... هم کاربرد دارد.

از ابتدای تاسیس گروه اعصاب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بخش نوار مغز در این گروه فعال بوده است و در حال حاضر به کمک پرسنل با تجربه و کارآزموده و دستگاه های پیشرفته ژاپنی EEG حداقل به مدت نیم ساعت و در صورت ضرورت بیشتر از نیم ساعت گرفته می شود و با توجه به امکانات دیجیتال فیلم تراسه EG بر روی مانیتور مشاهده می شود و سپس مورد مطالعه ارزیابی قرار می گیرد و گزارش می شود.

در حال حاضر بخش نوار مغز بیمارستان قائم علاوه بر پوشش بخش های مختلف بیمارستان از جمله ICU ها و بیماران کومایی و بیماران اورژانسی و بستری در بخشس های اعصاب و اطفال و داخلی به بیماران خارج بیمارستان که به صورت سرپایی مراجعه می کنند هم خدمات ارائه می دهد و هزینه های دریافتی منطبق بر تعرفه های دولتی می باشد.